انواع سمعک شامل چه مواردی است ؟

 

سمعک ها دسته بندی های مختلفی دارند. با این حال وقتی صحبت از «انواع سمعک» می شود، باید توجه داشت که به طور کلی صحبت در مورد یکی از موارد زیر است

 

انواع سمعک از نظر تکنولوژی ساخت (در همین مقاله این مورد را می خواهیم)

انواع سمعک از نظر شکل ظاهری (در همین مقاله این مورد را می خواهیم)

انواع سمعک از نظر نوع مارک یا برند سمعک

 

۱- انواع سمعک از نظر تکنولوژی ساخت و یا نوع مدار

 

همان گونه که گفتیم، بعضا سمعک ها را از نظر تکنولوژی ساخت و یا نوع مدار طبقه بندی می کنند. تکنولوژی اخیر سمعک ها بیشتر گرایش به دو نوع سمعک دیجیتال و سمعک هوشمند دیجیتال دارد. به طور کلی اگر بخواهیم، سمعک را از نظر تکنولوژی دسته بندی کنیم، موارد زیر حائز اهمیت خواهند بود:

 

سمعک آنالوگ (Analog)

سمعک قابل برنامه ریزی (Programmable)

سمعک دیجیتال (Digital)

سمعک هوشمند (Intelligent)

سمعک بلوتوث دار (Wireless)

 

الف) سمعک آنالوگ (Analog)

ساده ترین نوع سمعک است. این سمعک امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کند. در مرحله بعد، این سیگنال ها به آمپلی فایر ارسال می گردد. این نوع سمعک دارای امکان تنظیم صدا و همچنین کنترل زیر و بم بوده و تنها یک برنامه را می توان در آن ها تنظیم نمود.

 

ب) سمعک قابل برنامه ریزی (Programmable)

 

این سمعک ها، یک مرتبه پیشرفته تر از سمعک های آنالوگ هستند، چرا که این نوع سمعک ها به وسیله کامپیوتر قابل تنظیم بوده و در آن ها می توان بیش از یک برنامه را تنظیم نمود.

 

ج) سمعک دیجیتال (Digital)

 

این سمعک ها، به وسیله کامپیوتر قابل تنظیم هستند. کمی پیش تر، سه بخش اصلی هر سمعک را ذکر نمودیم. این سمعک ها علاوه بر آن سه بخش، دارای بخش مدارات پردازشی نیز هست. این مدارات پردازشی خودشان از تعدادی باند و کانال تشکیل شده اند. حال هرچه پردازشگر سمعک یا همین مدارات پردازشی پیشرفته تر باشند، تعداد این باندها و کانال ها بیشتر خواهد بود. این امر سبب می شود که ادیولوژیست یا همان شنوایی شناس بتواند تنظیمات را برای بیمار بهتر انجام دهد. نتیجه این امر، رضایت بیمار از سمعک خواهد بود.

 

د) سمعک هوشمند (Intelligent)

 

این نوع سمعک، یک مرتبه از سمعک دیجیتال پیشرفته تر هستند. در حقیقت اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، سمعک های هوشمند، نوعی سمعک دیجیتال بوده که قابلیت انطباق با شرایط محیط های مختلف شنیداری را دارند. (به زبان ساده یغنی سمعک های هوشمند خودشان سمعک دیجیتال نیز محسوب می شوند. به همین دلیل به این سمعک ها، «سمعک هوشمند دیجیتال» نیز گفته می شود. گاهی برخی می پرسند که «سمعک دیجیتال بهتر است یا سمعک هوشمند؟» در این جا متوجه شدیم که اساسا این سوال اشتباه است چون سمعک هوشمند خود یک نوع سمعک دیجیتال پیشرفته به حساب می آید.)

 

ویژگی این سمعک ها این است که به دلیل داشتن ردیاب سیگنال گفتار، می توانند گوینده را در محیط اطراف جستجو کرده و صدای او را به صورت فوق العاده ای تقویت نمایند. این سمعک ها، به صورت همزمان صداهای مزاحم محیط اطراف را نیز حذف خواهند نمود.

 

بیماران استفاده کننده از این نوع سمعک، وضوح صدای فوق العاده ای را احساس کرده و از آن احساس رضایت فوق العاده ای می کنند. تنظیم این گروه سمعک، نیز با کامپیوتر انجام شده و بسته به نوع و مدل سمعک، در کانال ها و باندهای مختلف به صورت عالی قابل تنظیم است.

 

ه)  سمعک بلوتوث دار (Wireless)

 

سمعک های وایرلس یا همان سمعک های بلوتوث دار، دارای قابلیت شبیه سازی عملکرد گوش طبیعی بوده و از این لحاظ پیشرفته ترین تکنولوژی ساخت سمعک محسوب می گردند. این دسته از سمعک ها، علاوه بر داشتن امتیازات و ویژگی های پیشرفته ترین سمعک ها، قابلیت برخورداری ارتباط همزمان میان دو سمعک در دو گوش را دارند. این بدین معنا است که سمعک های دو گوش شما به قدری پیشرفته هستند که می توانند خودشان با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و صدا را به بهترین شکل به مغز شما برسانند.

 

نکته جالب دیگر این سمعک ها، امکان ارتباط آن ها با تلفن همراه و تلویزیون شما است. به صورتی که شما می توانید از طریق سمعک خود صدا را شنیده و مکالمه کنید. هم چنین می توانید صدای تلویزیون خود را در داخل سمعک خود دریافت کرده و بدین صورت وضوحی بی نظیر از صدا را تجربه نمایید.

 

انواع سمعک از نظر شکل ظاهری

 

۱- سمعک پشت گوشی  (B.T.E):

انواع سمعک پشت گوشی یا BTE تقریبا شناخته ترین نوع سمعک می باشد. (دقت کنید که BTE مخفف عبارت Behind-The-Ear بوده و به معنای پشت گوش است.)

 

در این نوع که بسیار متداول نیز می باشد، خود سمعک در قسمت پشتی لاله گوش قرار می گیرد. حال برای گوش شخص بیمار بایستی یک قالب مخصوص تهیه شود. (که ما در کلینیک خود انجام می دهیم.)

 

این سمعک در داخل گوش خارجی قرار گرفته و به سادگی امواج صدا را به گوش شخص انتقال می دهد. استفاده از این سمعک بسیار ساده بوده و به همین علت برای تمامی گروه های سنتی مناسب است. (همان گونه که گفته ایم هیچ وقت برای استفاده از انواع سمعک زود نیست. پژوهش های اخیر نشان می دهد که فرآیند زبان آموزی نوزاد از ۶ ماهگی آغاز شده و به همین علت بسیار مهم است که نوزاد بهترین سمعک را داشته باشد. در غیر این صورت ممکن است که نوزاد در فرآیند زبان آموزی خود برای یک عمر دچار مشکل شود. برای مطالعه بیش تر در این باره به این لینک مراجعه کنید.)

 

سمعک پشت گوشی BTE

 

سمعک پشت گوشی یا BTE برای انواع کم شنوایی از ملایم تا عمیق مناسب است. این مدل قابلیت اتصال به وسایل کمک شنوایی همچون FM را دارا بوده و به همین جهت، بهترین نوع سمعک برای کودکان و اطفال می باشد. چرا که با محیطهایی همچون کلاس درس که از سیستم های تقویت صوت گروهی استفاده می کنند، سازگار است.

 

انواع سمعک پشت گوشی یا BTE

 

همان گونه که گفتیم، مخلص کلام (یا همان خلاصه کلام!) این است که رسیور یا دریافت کننده در این نوع سمعک ها در داخل کانال گوش قرار گرفته است. این سمعک نام های اختصاری گوناگونی دارد. هر گاه نام های زیر را شنیدید بدانید که به این نوع اشاره دارند:

 

سمعک پشت گوشی یا Behind-The-Ear به صورت اختصاری (BTE)

سمعک رسیور در گوش یا  Receiver In The Earبه صورت اختصاری  (RITE)

سمعک رسیور در کانالReceiver In The Canal  به دو صورت اختصاری (RIC or RITC)

سمعک Canal Receiver Technology به صورت اختصاری (CRT)

 

گسترش تکنولوژی و پیشرفته شدن سمعک پشت گوشی

 

گسترش دانش و پیشرفت تکنولوژی، روز به روز سمعک ها را متحول می کند. البته که تکنولوژی در مورد مدل های پشت گوشی سبب پدید آمدن سمعکی به نام فیتینگ گوش باز و رسیور در مجرای گوش شده است.

 

سمعک های فیتینگ گوش باز (open fitting) و یا رسیور در مجرای گوش (Receiver in The Canal) امروزه بسیار متداول شده اند. اما این سمعک ها چه ویژگی خاصی دارند؟

 

پاسخ این است که این گروه، یک نوع سمعک پشت گوشی بسیار ظریف بوده و دیده نمی شوند. (فروش سمعک نامرئی) این سمعک ها به قدری خوب در پشت لاله گوش خود را جای می دهند که حتی کم تر از مدل های داخل گوشی قابل رویت هستند.

 

سمعک OpenFit

 

در مدل سمعک های Open Fitting مکانیزم انتقال صدا دقیقا مانند مدل های پشت گوشی مرسوم است. در مقابل در سمعک های رسیور در مجرای گوش (Receiver in The Canal) یا به صورت مخفف RIC صدا از طریق یک لوله خیلی خیلی نازک به صورت امواج الکتریکی به رسیور داخل گوش منتقل می گردد. این رسیور امواج صوتی را به پرده گوش می رساند. به همین جهت این سمعک های RIC کیفیت صدای بهتری داشته و درک گفتار را افزایش می دهند. مدل های RIC بسیار محبوب بوده و خریداران آن پس از سالها از آن ها راضی هستند.

 

سمعک نامرئی Canal Receiver Technology

نکته جالب دیگر در مورد این سمعک ها این است که برای فرکانس های بالا بسیار مناسب بوده و به افراد امکان استفاده حداکثر از باقی مانده شنوایی طبیعی را می دهد. بیماران در مورد این مدل صدایی بلند و رسا، واضح و بدون اعوجاج را گزارش می کنند.

 

آنالیز میزان نامرئی بودن سمعک پشت گوشی یا BTE

 

آنالیز میزان نامرئی بودن سمعک پشت گوشی یا BTE (قسمت های کم رنگ دیده نمی شوند.)

همان گونه که می بینید این سمعک ها از لحاظ نامرئی بودن نیز بسیار قابل قبول هستند.

 

نقاط قوت و ضعف سمعک پشت گوشی

نقاط قوت: راحتی، به سختی دیده می شود، احساس پر شدن گوش ندارید، نصب آن خیلی ساده است، در مکالمه با تلفن احساس عملکرد خوبی دارد.

 

نقاط ضعف: عمر رسیور ممکن است در رطوبت های خیلی زیاد کاهش یابد. در فرکانس های پایین عملکردی متوسط دارد. میزان تقویت صدای اندکی محدود دارد.

 

۲- سمعک های داخل گوشی (ITE)

 

حال که خانواده همه مدل های پشت گوشی را شرح دادیم، نوبت به خانواده انواع سمعک داخلی گوشی یا همان ITE می رسد. نام ITE مخفف عبارت In The Ear بوده به معنای داخل گوشی می باشد. همان گونه که از نام این نوع پیدا است، این مدل ها در داخل مجرای گوش خارجی قرار گرفته و در مجموع به سه دسته کلی تقسیم بندی می شوند:

 

الف)داخل گوش (In The Ear (ITE

ب)داخل کانال (In The Canal (ITC

ج)کاملا داخل کانال (Completely In The Canal (CIC  (سمعک نامرئی و غیر قابل دیده شدن)

 در ادامه هر کدام از این سه مورد را شرح خواهیم داد. با ما همراه باشید:

 

سمعک داخل گوشی (I.T.E)

در انواع سمعک های داخل گوشی، کلیه قطعات سازنده در داخل یک پوسته خاص و یا به عبارتی یک جلد مخصوص قرار گرفته است. این پوسته مختص هر فرد بوده و برای هر فرد باید قالب گیری شود.

این سمعک نیز مثل مدل پشت گوشی می تواند برای انواع کم شنوایی از ملایم تا شدید مورد استفاده قرار گیرد. در این نوع، اصوات از طریق بلندگو به کانال گوش هدایت شده و کنترل ها و ولوم این نوع به نسبت مدل های پشت گوشی اندکی کوچک تر است.

 

مزایا و معایب سمعک داخل گوشی (ITE)

مزایا: نصب نسبتا ساده در گوش، پس از نصب کم تر احساس پر شدگی گوش می کنید، داشتن فضای بیشتر برای ارائه ویژگی هایی همانند میکروفن دایرکشنال، تله کویل و کنترل صدا و ولوم

معایب: نسبتا قابل دیده شدن، نسبت به رطوبت آسیب پذیرتر است.

سمعک چیست ؟

 

سمعک (به انگیسی: Hearing Aids) به تقویت کننده الکترونیکی کوچکی گفته می شود که به افراد در شنیدن صداها کمک قابل توجهی می کند. 

علی رغم تصور برخی، مکانیزم کار سمعک نیز بسیار ساده است. در حقیقت انواع سمعک با تقویت صدا برای افراد کم شنوا، سبب می شود که این افراد قادر به شنیدن تمامی صداها باشند.

 بدین ترتیب افراد کم شنوا نیز می توانند به سادگی با دیگران ارتباط برقرار نموده و مانند هرکس دیگر در فعالیت های اجتماعی حضوری مستمر و مفید داشته باشند.

امروزه با پیشرفت تکنولوژی متخصصان موفق به ساخت انواع مختلف سمعک گشته اند. شاید تعجب کنید اگر بدانید سمعک انواع بسیار گوناگونی داشته و هر کدام قیمت خاص خود را دارند.

البته امروزه انواع سمعک نامرئی نیز توسط شرکت های مختلفی تولید می شود که هر کدام معایب و مزایای خاص خود را دارند. جالب است بدانید که قیمت سمعک نامرئی نیز به آن صورت بالا نیست و بسیاری از کاربران آن ها تهیه و از آن استفاده می کنند.

با این حال در سمعک های روز، تاکید بر این است که اولا کاربری و استفاده از آن ساده تر باشد و فرد در مکالمات روزانه، استفاده از تلفن یا تماشای تلویزیون و … احساس راحتی کند.

ثانیا در طراحی آن از تقویت صداهای مزاحم محیطی نیز کاسته شود. طبیعی است که افرادی که از سمعک استفاده می کنند، در مقایسه با افراد کم شنوایی که از آن استفاده نمی کنند، به مراتب از درک گفتاری بهتری برخوردار می باشند.

 

ساختمان سمعک

 

برای این که بتوانیم از سمعک درک بهتری پیدا نماییم، در این بخش ساختمان آن را به اختصار برایتان شرح خواهیم داد. در حقیقت علی رغم تصور بسیاری از مردم، انواع سمعک ساختمانی بسیار ساده داشته و از سه قسمت تشکیل شده است. این سه جزء عبارتند از:

 

میکروفون Microphone

تقویت کننده Amplifier

بلندگو Receiver

 

ساختار سمعک

 

شکل بالا به صورت کلی، اجزای یک سمعک را نشان می دهد. در حقیقت هر سمعک از هر نوعی که باشد، این سه بخش را به گونه ای در خود دارد. طرز کار آن نیز به این صورت است که ابتدا صدا از طریق میکروفون دریافت می گردد. پس از دریافت اولیه صدا، میکروفن امواج صوتی را به سیگنال های الکتریکی تبدیل می نماید. پس از آن این سیگنال ها به تقویت کننده می رسند. تقویت کننده هم قدرت صدا را افزایش داده و نهایتا صدای تقویت شده را از طریق بلندگو یا رسیور به گوش بیمار خواهد رساند.

 

بدین ترتیب با توجه به اندازه، شکل قرارگیری در گوش و هم چنین قدرت پوشانندگی، انواع سمعک ها را به ۵ گروه کلی تقسیم بندی می کنند. این پنج گروه عبارتند از:

 

پشت گوشی  (Behind The Ear Hearing Aid (BTE

داخل گوشی (In The Ear Hearing Aid (ITE

(Receiver in the  canal (RIC

جیبی (Body Worn Hearing Aid (BW

عینکی (Eye Glass Hearing Aid (E.H.A

 

قیمت سمعک نامرئی و دیجیتال و … چقدر است ؟

 

قیمت سمعک، یکی از مهم ترین سوالات تمامی مراجعان ما است. در حقیقت بسیاری از مراجعین می خواهند بدانند که قیمت انواع سمعک چقدر است؟ به عنوان مثال قیمت سمعک نامرئی همواره به عنوان سوالی کاملا متداول از جانب مراجعین مطرح می گردد.

 

در پاسخ این سوال مهم بایستی اظهار داریم که تعیین کننده اصلی در قیمت سمعک، نوع برندی است که برای خود انتخاب می کنید. امروزه برندهای سمعک بسیار گسترده بوده و انواع آن ها می توان به سمعک زیمنس، اتیکن، فوناک، یونیترون و … اشاره نمود. برای همین اگر می خواهید قیمت این محصول را بدانید

نورسنجی در عکاسی

 البته به‌طورکلی نورسنج‌ها به دو صورت مستقیم و انعکاسی نور را اندازه‌گیری می‌کنند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

 

نورسنجی مستقیم و نورسنجی انعکاسی

 

همان‌طور که گفته شد، نورسنج‌ها به دو روش مختلف می‌توانند نور را اندازه‌گیری کنند، روش اول به نام نورسنجی مستقیم یا Incident Metering شناخته می‌شود. در این روش نورسنج میزان نوری را که بر روی سوژه تابانده می‌شود می‌سنجد. این روش در کل بسیار دقیق است، زیرا سطوح براق و با تیرگی یا روشنی زیاد نمی‌توانند آن را دچار خطا کنند. ولی برای نورسنجی سوژه‌های در حال حرکت یا با فاصله‌ی زیاد کاربردی نیست.

 

روش دوم به نام نورسنجی انعکاسی یا Reflective Metering شناخته می‌شود. نورسنجی انعکاسی روشی است که نورسنج دوربین‌ها نیز از آن استفاده می‌کنند. در این روش، نورسنج میزان نور منعکس‌شده از سوژه را اندازه‌گیری می‌کند. نورسنج دوربین‌های دیجیتال دارای چند روش مختلف برای اندازه‌گیری نور به روش انعکاسی هستند؛ روش‌هایی مانند Evaluative، Zone Metering یا Spot Metering. مزیت این روش نورسنجی در این است که نیازی به نزدیک شدن به سوژه ندارید، ولی تحت تأثیر کنتراست، سطوح براق، نور تابانده شده از پشت سوژه و … دچار خطای زیادی می‌شوند.

 

نورسنج‌های دستی یا Handheld که قادر به انجام نورسنجی انعکاسی هستند نیز از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. عمومی‌ترین روش چیزی شبیه به Evaluative یا Matrix Metering است که در دوربین‌ها دیده می‌شود. در این روش نورسنج، نور منعکس‌شده از حدود 30 تا 40 درجه از منظره را اندازه‌گیری کرده و متوسط آن را محاسبه می‌کند. در این روش همان‌طور که اشاره شد امکان خطا زیاد است.

 

نورسنجی مستقیم تحت تاثیر سطوح براق، کنتراست شدید و رنگ‌های روشن قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل دقت بسیار خوبی دارد.

Spot Metering زیرشاخه‌ای از نورسنجی انعکاسی است که در آن تنها نور بخش کوچکی از تصویر (بین 1 یا 3درجه) اندازه‌گیری می‌شود. به‌این‌ترتیب کاربر خواهد توانست نور منعکس‌شده از هر قسمت منظره یا سوژه را به‌دقت اندازه‌گیری کند و روشنایی یا تاریکی سایر قسمت‌های تصویر بر روی آن تأثیری نخواهند داشت.

Spot Metering به‌خصوص برای عکاسی از مناظر پرکنتراست بسیار کاربردی است. با استفاده از یک کارت خاکستری 18درصد می‌توان دقت آن را افزایش هم داد. بسیاری از نورسنج‌ها را می‌توانید به نورسنج Spot Metering نیز مجهز کنید، ولی امروزه بیشتر نورسنج‌های حرفه‌ای قادر هستند این نوع نورسنجی را نیز انجام دهند. به‌طور مثال Sekonic L-758Cine DigitalMaster یک نورسنج حرفه‌ای است که یک اسپات‌متر 1درجه نیز دارد.

 

انواع دیگری از نورسنج‌ها نیز وجود دارند که می‌توانند نور فلاش را بسنجند و با نام فلاش‌متر شناخته می‌شوند. سنجش نور فلاش کمی با سنجش نور محیط متفاوت است، زیرا مدت‌زمان تابش نور فلاش‌ها بسیار کم است و گاهی اوقات تنها در حد 1/1000 ثانیه می‌باشد. به همین دلیل برخی از نورسنج‌ها قادر هستند فلاش را به کار بیندازند و به روش مستقیم نور آن را بسنجند. در چنین حالتی تنها ایزو و سرعت شاتر به نورسنج داده می‌شود و خروجی نورسنج، دیافراگم مناسب خواهد بود.

 

البته اکثر نورسنج‌های جدید حالت‌هایی نیز برای فلاش‌متری دارند. حتی نورسنج‌های ارزان‌قیمت و سبکی مانند Sekonic L-308S Flashmate نیز می‌توانند با استفاده از کابل PC یا به‌صورت بی‌سیم به فلاش‌ها متصل شوند و نور آن‌ها را اندازه‌گیری کنند. این مدل به‌خصوص بسیار جالب است، زیرا نه‌تنها نورسنجی مستقیم محیطی انجام می‌دهد، بلکه یک فلاش‌متر هم هست و می‌توان کلاهک آن را به‌صورت کشویی جابجا کرد و از آن برای نورسنجی انعکاسی نیز استفاده نمود.

در نهایت بد نیست اشاره‌ای به نورسنج‌های سینمایی داشته باشیم. یکی از فرق‌های اصلی این نوع نورسنج‌ها این است که می‌توان با آن‌ها فاکتور فریم بر ثانیه نیز تعیین کرد. نورسنج‌هایی مانند Sekonic L-758Cine DigitalMaster که به آن اشاره کردیم قابلیت استفاده به‌عنوان نورسنج سینمایی را نیز دارند.

 

در کل کمپانی Sekonic از پرسابقه‌ترین کمپانی‌ها در زمینه‌ی ساخت نورسنج به شمار می‌رود و تنوع زیادی از نورسنج‌های مختلف را در اختیار خریداران می‌گذارند. تقریباً به دنبال هر نوع نورسنجی که باشید آن را در بین محصولات Sekonic پیدا خواهید کرد.

 

نورسنج دستی در مقابل نورسنج داخلی دوربین

 

دوربین‌های دیجیتال جدید دارای تکنولوژی نورسنج داخلی هستند که با دقت مناسبی می‌تواند نوردهی را تعیین کند. به همین دلیل بسیاری از افراد در خصوص کاربردی بودن نورسنج‌های دستی شک دارند. این موضوع در موارد زیادی صحیح است، به‌خصوص اینکه سیستم نورسنجی انعکاسی اکثر دوربین‌ها قادر است این کار را در حالت‌های مختلفی ازجمله Spot Metering انجام دهد.

ولی موارد زیادی وجود دارند که نیاز به یک نورسنج دستی احساس می‌شود. به‌طور مثال نورسنج دوربین قادر به سنجش نور چند فلاش نیست. بعلاوه با استفاده از نورسنج دوربین نمی‌توان نور چند فلاش را نسبت به یکدیگر اندازه‌گیری کرد. بسیاری از نورسنج‌های دستی برای این منظور دارای دو کلاهک کروی و تخت هستند. کلاهک کروی برای نورسنجی عمومی، به‌خصوص پرتره مناسب است، و می‌توان از کلاهک تخت به‌طور مثال برای سنجش مستقیم نور فلاش و مقایسه‌ی آن با نور فلاش دیگر استفاده کرد. این‌ها درواقع مزیت‌های نورسنجی مستقیم نسبت به نورسنجی انعکاسی هستند.

نورسنج داخلی دوربین‌ها از روش انعکاسی استفاده می‌کنند. به همین دلیل با محدویت‌های زیادی روبرو هستند.

برای مثال می‌توانید در عکس زیر مشاهده کنید که چگونه نورسنج انعکاسی داخل دوربین به خاطر محیط تاریک و رنگ روشن جمجمه دچار خطا شده است:

 

ولی در این عکس به لطف استفاده از نورسنجی مستقیم، نوردهی به‌صورت صحیح صورت گرفته است. به‌خصوص به شباهت نور تابانده شده بر روی کلاهک با نور روی سوژه دقت کنید:

 

البته حتی برای نورسنجی انعکاسی نیز دوربین‌ها دارای محدودیت‌هایی هستند. به‌طور مثال نورسنج‌های دستی با قابلیت Spot Metering دارای حافظه داخلی هستند تا بتوانید نورسنجی قسمت‌های مختلف تصویر را ثبت کرده و سپس از آن‌ها میانگین بگیرید. یا می‌توانید با استفاده از حافظه‌ی نورسنج، گستره‌ی دینامیکی مناظر را اندازه‌گیری کنید.

 

حتی در نورسنجی انعکاسی نیز دوربین‌ها با محدویت‌های زیادی روبرو هستند که می‌توان با یک  نورسنج دستی آن‌ها را برطرف کرد

ممکن است بسیاری از افراد کار با نورسنج‌های دستی را پیچیده بیابند و به همین دلیل از آن‌ها دوری کنند. ولی نورسنج‌هایی مانند Sekonic Litemaster Pro L-478D نیز وجود دارند که به صفحه‌نمایش لمسی مجهز هستند. به‌این‌ترتیب هر کاربر امروزی می‌تواند خیلی راحت و درست مانند یک گوشی هوشمند با آن کار کند.

 

روش کار با نورسنج‌های Handheld

 

برای استفاده از نورسنجی مستقیم باید پس از وارد کردن دو فاکتور نوردهی، کلاهک نورسنج را رو به لنز دوربین و جلوی سوژه نگاه دارید تا فاکتور نوردهی سوم را در اختیارتان بگذارد. حتماً توجه داشته باشید که کلاهک را به سمت منبع نور نگه ندارید، بلکه باید رو به لنز دوربین نگاه داشته شود.

 

اگر بخواهید از این روش برای نورسنجی مناظر استفاده کنید می‌توانید خارج از نور مستقیم آفتاب آن را رو به لنز نگاه دارید و از اطلاعاتی که می‌دهد استفاده کنید، ولی به‌طورکلی برای این کار مناسب نیست.

Spot Metering بیشتر برای عکاسی از مناظر و ساختمان‌ها کاربرد دارد و نورسنجی مستقیم برای پرتره و عکاسی از اشیاء

برای استفاده از Spot Metering باید چشم خود را به چشمی بچسبانید و از نقطه یا نقاط موردنظرتان نورسنجی کنید. می‌توانید با فشردن دکمه‌ی حافظه هر بار عدد به‌دست‌آمده را به حافظه بسپارید و درنهایت نیز متوسط آن‌ها را با استفاده از خود نورسنج محاسبه کنید.

این روش برای عکاسی از مناظر و ساختمان‌ها ایدئال است، البته می‌توان از آن برای عکاسی پرتره و عکاسی از اشیاء نیز استفاده کرد.

درنهایت می‌توانید نور فلاش را نیز با استفاده از کابل PC یا به‌صورت بی‌سیم اندازه‌گیری کنید. برای این کار فلاش‌های خود را در مکان مناسب تنظیم کنید، سپس کلاهک فلاش‌متر را رو به لنز دوربین و جلوی سوژه قرار دهید. البته می‌توان از فلاش‌متر برای به دست آوردن نسبت نور چند فلاش نیز استفاده کرد. برای این کار معمولاً از کلاهک تخت استفاده می‌شود و نورسنج را رو به هر فلاش نگاه داشته و نور آن را می‌سنجند. با ضبط اعداد به‌دست‌آمده در حافظه می‌توانید نسبت قدرت فلاش‌های خود را به دست آورده و مطابق میل تنظیم‌شان کنید.