در این پروسه ابتدا قلع بصورت شیمیایی بر روی سطح می نشیند.
ضخامت لایه قلع حدود 0.6-1.6 میکرون است؛ در مقایسه با روشهای دیگر، گرچه ضخامت لایه زیاد نیست اما در مقایسه با OSP ضخامتش زیاد است.
مزایا:
مزایای پوشش نهایی الکترولس طلا را دارد.
برای بردهای مدار چاپی با دانسیته بالا مناسب است.
لایه قلع ایجاد شده، هنگام لحیم کاری ذوب می شود و اتصال خوبی را بوجود می آورد.
گرچه در مقایسه با پوشش نهایی الکترولس نیکل-طلا ارزانتر اما در مقایسه با OSP گرانتر می باشد.
معایب:
· قبل از اینکه قلع استفاده شود باید تست شود.
· کسی که از این روش پوشش نهایی برای آموزش تعمیرات بردهای الکترونیکی استفاده می کند، در معرض ترکیبات مواد Thourea قرار می گیرد که برای سلامتی مضر است.
· دوباره کاری با محدودیتهایی مواجه است.
· محلول پوشش دهی ویسکوزیته بالایی دارد و برای بردهای دارای سوراخهای ریز، مناسب نیست.
· اشکال بعدی تشکیل Whiskerها روی لایه قلع است.
· نحوه تشکیل Whisker روی لایه قلع را نشان می دهد. ممکن است از سطح قلع رشد پیدا کند و باعث اتصال کوتاه بشود و حین اسمبل کردن قطعات درون سوراخهایی که با قلع پوشیده شده اند دچار مشکل می شود.
- ۹۶/۰۱/۲۶